ALS  TEGENSTREVERS  MEDESTANDERS  WORDEN ...

Ooit waren Guy Verhofstadt en ik concurrenten in de Belgische politieke arena. Onze achtergrond verschilde, onze inzichten liepen niet altijd parallel. Maar in wezen was onze ambitie dezelfde.

We wilden de dominantie van de belangengroepen doorbreken, de betrokkenheid van de mensen versterken, een einde maken aan het cliëntelisme en de politisering. Kortom: de noodzakelijke vernieuwing doorvoeren.
We droomden van een bundeling van alle positieve politieke krachten om de versnippering en de anti-politiek tegen te gaan.
Maar onze vernieuwingsdrang stootte op taaie weerstand bij de gevestigde machten.

Een tocht door de Toscaanse respectievelijk de Zuid-Afrikaanse woestijn sterkte ons in de overtuiging dat de oude tegenstellingen tussen links en rechts, tussen gelovigen en niet-gelovigen voorbijgestreefd zijn. De nieuwe breuklijn ligt vandaag tussen zij die iets willen veranderen en zij die zich angstvallig vastklampen aan het verleden.

Rond zaal F van de Belgische Senaat creëerden Guy en ik destijds een forum waar mensen uit verschillende partijen elkaar regelmatig ontmoetten. Zaal F werd een synoniem voor vernieuwing. Onze gesprekken smeedden banden, politiek maar ook en vooral menselijk.

Guy Verhofstadt nam het VLD-roer weer stevig in handen en stuurde het de richting uit van de verruiming en vernieuwing.

Ik droomde ervan om hetzelfde te doen in mijn partij, maar het goede verkiezingsresultaat van '95 werkte averechts. Ik zag mijn partij in een andere richting evolueren: de vernieuwing werd teruggeschroefd, de standen waren weer helemaal terug. De keuze voor het ethisch conservatisme leidde tot een totale vervreemding.
Dít was niet langer 'mijn' partij. De verkiesbare plaats lag klaar, maar blijven zou opportunisme geweest zijn.
Ik doe echter te graag aan politiek om te stoppen. Dus opteerde ik voor een transfer naar de ploeg van de man wiens gedrevenheid en vernieuwingsdrang mij blijven inspireren.

Nieuwkomers worden in de VLD traditioneel gastvrij onthaald. Daarom zou ik het erg op prijs stellen als U mij -bij mijn eerste koers in VLD-trui- een duwtje in de rug zou willen geven.

18 mei: OOSTERZELE  SLUIT  AF  MET  EEN  HECKJE